Ik sprak laatst met een heer van 64 jaar. Een rustige man met een vriendelijke blik. Hij keerde na meer dan 20 jaar terug naar Suriname, zijn geboorteland. Wat hij vertelde, zette me aan het denken.
Hij zei: “Suriname is niet meer zo gezellig als vroeger. De mensen zijn er totaal veranderd. Niemand toont nog echte interesse. Iedereen leeft langs elkaar heen.”
Volgens hem voelde het land vroeger warm, sociaal en vol aandacht voor elkaar. Hij vertelde over tijden waarin je zomaar bij iemand op bezoek kon gaan. Waar mensen je begroetten op straat en een praatje maakten, zonder haast of afleiding.
Maar nu, zegt hij, is dat anders. Tijdens zijn laatste bezoek voelde hij zich eenzaam. De gesprekken waren kort. Mensen zaten meer op hun telefoon dan in het moment. “Alsof iedereen in z’n eigen wereld leeft,” zei hij.
Toch geloof ik dat verandering erbij hoort. Niet alleen landen veranderen, ook mensen veranderen. Naarmate we ouder worden, kijken we anders naar de wereld.
Dingen die ooit vanzelfsprekend leken, voelen nu vreemd aan. Maar dat komt soms ook doordat wijzelf anders zijn geworden.
Ik herken het gevoel wel. Vroeger leek alles gezelliger. Maar misschien lag dat ook aan de manier waarop we toen in het leven stonden. Jonger, vrijer, met andere verwachtingen. Nu zoeken we vaak diezelfde sfeer, maar de tijd heeft ons zelf ook gevormd.
Wat ik wil zeggen is: misschien is het niet alleen Suriname die veranderd is. Misschien zijn wij dat ook. En dat is helemaal niet erg. Het hoort bij het leven.
Jennifer Atmo (1985) is oprichter van Mooi Suriname. Ze kent haar land door en door en zet zich als voorzitster van KIVC actief in voor bewustwording en positieve verandering.
Voor contact: [email protected]